Komisch drama over kwartet uitgebluste leraren die beginnen aan gewaagd experiment: elke dag voor de les een slokje alcohol. Want een half promille alcohol in je bloed neemt – volgens de Noorse psycholoog Finn Skårderud – remmingen weg, waardoor we leuker en creatiever worden. De eerste resultaten zijn zonder meer bemoedigend, vooral voor leraar geschiedenis Martin (een voortreffelijke Mikkelsen). Maar het blijft niet bij één slok. Al snel worden het er twee, dan drie, en dreigt de film op een somber einde af te stevenen. Maar zover laat de Deense regisseur Vinterberg (van provocatieve meesterwerkjes als Festen en Jagten) het gelukkig niet komen. Het is deze blik op het (volwassen) leven die van Druk meer maakt dan een twee uur lange ‘geniet, maar drink met mate’-reclame. Geen wonder, want hoewel de film begon als viering van drank, dronkenschap en de Deense drinkcultuur, mede ingegeven door de input van Vinterbergs negetienjarige dochter. Toen zij tijdens de productie om het leven kwam door een auto-ongeluk, besloot Vinterberg dat Druk over meer moest gaan, en werd de film ondanks tegenslagen en rouw een viering van het leven, plezier en veerkracht.
